خشک کردن چوب یکی از مهم‌ترین کارهایی است که هر نجار یا فعال در صنعت چوب باید نسبت به آن توجه ویژه‌ای داشته باشد. در صنعت چوب نمی‌توان از تنه‌های تازه بریده شده و خیس برای ساخت سازه‌های چوبی استاندارد استفاده کرد. چوب باید طی فرایند کنترل شده طبیعی یا کنترل شده صنعتی خشک شود.

در شرایط صنعتی، شرکت‌ها با توجه به استانداردهای موجود، دستگاه‌های پیشرفته و با زمان بندی دقیق رطوبت چوب را کاهش می‌دهند تا کمترین آسیب به چوب وارد شود. برخی علاقه‌مندان و اساتید امکان استفاده از روش‌های صنعتی را ندارند. همچنین در ایران کمتری مکانی را می‌توان یافت که خدمات خشک کردن چوب را به فعالان این صنعت ارائه دهند. در این نوشته به روش‌های خشک کردن چوب در خانه اشاره خواهیم کرد.

چوب ماده‌ای زنده است و همیشه به تغییرات دمایی و رطوبت واکنش نشان می‌دهد. یکی از رایج‌ترین این تغییرات، ایجاد ترک و پیچش و اعوجاج (کج شدن، خمیدگی) در چوب است. البته همان طوری که چوب با از دست دادن رطوبت تغییر شکل می‌دهد، با جذب رطوبت هم تغییر اندازه می‌دهد (کمی بزرگ‌تر می‌شود).

باور کنید یا نکنید، گاهی رطوبت چوب بیشتر از ۱۰۰ درصد است! چون این عدد با توجه به نسبت وزن آب به چوب خشک شده سنجیده می‌شد و در برخی گونه‌ها وزن آب موجود در درخت بیشتر از وزن چوب آن است. به عنوان مثال اگر وزن یک قطعه چوب خیس ۱۰۰ کیلوگرم باشد و پس از خشک شدن وزن آن به ۴۰ کیلوگرم برسد، به این معناست که رطوبت چوب ۱۵۰% بوده است. به عنوان مثال درخت بید یکی از مرطوب‌ترین درخت‌ها است که رطوبت آن به ۱۸۰ درصد می‌رسد در حالی که رطوبت چوب زیان گنجشک (ون) حدود ۶۰ درصد است.